Recenzja "Śniegu Widmo" Patryka Fijałkowskiego

 Chciałbym przedstawić Wam (z opóźnieniem) recenzję książki, która zrobiła na mnie piorunujące wrażenie, mam na myśli "Śnieg Widmo"

Piotrek biegał w dzieciństwie po zamarzniętej rzece i wpadł tam na stół zastawiony kartami do gry. Wokół, nie wiadomo skąd, grała ciepła, stara muzyka. W popielniczce żarzył się jeszcze czyjś papieros. Już o tym nie pamięta, choć powinien.
Teraz kocha kobietę, której nie potrafi uratować. O tym nie zapomina nigdy. Z każdym dniem jest jej coraz mniej, a on sam zaczyna ją częściej wspominać, niż faktycznie widzieć.
Czy dałem z siebie wszystko? - pyta podczas mdłych, samotnych nocy. Zawsze tak samo. Sylaby są już starte od ciągłego używania, wyrazy sczepione ze sobą tylko na słowo honoru. Próbuje o tym nie myśleć, zasnąć, zignorować, ale wie, że nie może, tak jak tonący człowiek nie może sobie nagle wykształcić skrzeli.
Czy dałem z siebie wszystko? - pyta, pluje sobie tym pytaniem w twarz.
Jeszcze nie. Nie do końca. Gdzieś tam może być rozwiązanie. Szuka go, przemierzając ulice śpiącego miasta. Musi tylko pamiętać, że każdy budynek, każdy znak drogowy, pęknięcie w chodniku, kałuża, ulica, mgła, latarnia, że wszystko może kryć w sobie tajemnicę.

źródło opisu: http://sklep.gwfoksal.pl/snieg-widmo.html

źródło okładki: http://sklep.gwfoksal.pl/snieg-widmo.html

Cytując moją krótką opinie o tej książce: 
Mój Boże, jestem w szoku. Po prostu po przeczytaniu tej książki aż się nie chce wierzyć, że autor napisał ją w liceum, przebija z niej dojrzałość i lekkość pióra. Nie wiem, skąd autor wziął pierwowzór Laury, ale, Panie i Panowie, czapki z głów bo tak przenikliwego opisu alkoholizmu i naprawdę WSZELKICH kwestii z nim związanych nie czytałem już od bardzo, bardzo dawna. Czekam z niecierpliwością...
A teraz trochę dłużej - wchodzę w ten wiek, że ludzie na świecie w moim wieku stawiają pierwsze kroki w tworzeniu różnych dzieł kultury, Jennifer Lawrence, która jest praktycznie w moim wieku dostała Oskara, więc dzieje się, dzieje. Dlatego z tym większym zainteresowaniem  patrzę na narodziny osób z tak dobrym piórem jak Patryk Fijałkowski. Z przyjemnością przeczytam więcej jego książek, a jeśli Wy macie ochotę na coś naprawdę dobrego i jednocześnie "brudnego" to zachęcam Was do przeczytania "Śniegu Widmo".