Pora wspomnieć o kreatywnym marnowaniu czasu, które nie jest tylko rozrywką umysłową, jak to mawia z przekąsem moja rodzicielka "w zdrowym ciele zdrowe cielę", w czym pewnie, jak to zwykle bywa, ma rację. Postanowiłem wyjść na przeciw swoim potrzebom i odeprzeć jej złośliwości i nauczyć się tańczyć. Być może na moją decyzję rzutowało też trochę to że sezon wesel się zbliża...
Cóż mogę powiedzieć? Nigdy nie lubiłem tańczyć. Taniec kojarzył mi się z czymś typowo "babskim", a chodzenie do klubów nigdy mnie nie kręciło. Na szczęście, za sprawą M., z którą obecnie uczę się od podstaw tzw. "tańca towarzyskiego" powoli ten taniec odczarowuje. Oczywiście, jeśli wcześniej nie straci ona cierpliwości, bo jestem dość miernym uczniem. Może ponownie zapiszę się jeszcze na Krav Maga, bo prawdziwy gentelmen powinien umieć tańczyć i dać w mordę, czyż nie?
Prawdę mówiąc chciałbym nauczyć się tańczyć NAPRAWDĘ DOBRZE. Podejrzewam, że to kwestia roku czy dwóch, ale myślę, że akurat posiadanie tej umiejętności jeszcze wielokrotnie zaprocentuje. Może zostanę fordanserem jak Nikodem Dyzma? Heh...
Piszę ten wpis "na świeżo", po pierwszych zajęciach, więc wybaczcie ten entuzjazm neofity, zamierzam swoje biedne siostry wykorzystać jako partnerki do treningu, w końcu czyni on z szaraczka mistrza...
Podziwiam zapał, ja tańczyć nienawidzę, nie umiem i nie mam zamiaru się uczyć :P Raz jeden dałam się zaciągnąć na jedną lekcję kursu tańca towarzyskiego i zaraz wyrzuciłam to wspomnienie z głowy.
Podziwiam zapał, ja tańczyć nienawidzę, nie umiem i nie mam zamiaru się uczyć :P Raz jeden dałam się zaciągnąć na jedną lekcję kursu tańca towarzyskiego i zaraz wyrzuciłam to wspomnienie z głowy.
OdpowiedzUsuńAle życzę wytrwałości i powodzenia :)
Dziękuje, już nie mogę się doczekać kolejnej lekcji! :)
OdpowiedzUsuń